اولین انسان هایی که در قبرس زندگی میکردند به عصر حجر (پارینه سنگی) بر میگردند. آنها با جانوارانی مانند اسبها و فیلها زندگی میکردند. کم کم با حیواناتی مانند سگ، گوسفند، بز و خوک آشنا شدند. ساکنان قبرس خانه هایی مدور با کفهای ساخته شده از آهک سوخته ساختند. باستان شناسان بر این باورند که چاههای آب کشف شده در قبرس یکی از قدیمیترین چاههای آب جهان هستند، که قدمت آنها 9000 تا 10500 سال میرسد.
در عصر برنز، اولین خانهها در انکومی ساخته شدند. در آن زمان استخراج مس آغاز شد. خط هجایی در آن زمان مورد استفاده قرار گرفت.
یونانیهای آخایی از 1000 تا 1210 قبل از میلاد قبرس را مستعمره کردند. اگرچه اکثر آنها پس از جنگ تروا ساکن این جزیره شدند. برخلاف الگوی موجود در سرزمین اصلی یونان، شواهد نشان میدهد که آنها به طور مسالمت آمیز در قبرس ساکن شدند.
پادشاهی در شهرهای قبرس شمالی
ادعا بر این است که پادشاهیهای شهرهای قبرس شمالی برای اولین بار در قرن یازدهم قبل از میلاد بوده است. روند آهسته افزایش جمعیت در بین قرنهای 8 تا 12 قبل از میلاد میتوان مشاهده کرد. در قرن هشتم تعداد سکونتگاهها به شدت افزایش یافت و مقبرههای سالامیس برای اولین بار ظاهر شد.
اوایل عصر آهن در قبرس در دوره 1050 تا 1125 قبل از میلاد و در اواخر عصر آهن و باستانی 525 تا 700 قبل از میلاد است.
نویسندگان کلاسیک، پایه و اساس شهرهای متعدد قبرس را با قهرمانان یونانی مهاجر و در پی جنگ تروا مرتبط میکنند. به عنوان مثال توسر، برادر آیاس، قرار بود سالامیس را تاسیس کند، و آگاپور آرکادی پافوس را تاسیس کند، برخی از محققان این را دلیلی از استعمار یونان در قرن یازدهم میدانند. قدیمیترین گورستان سالامیس به قرن یازدهم برمیگردد.
قبرس باستانی
اولین منبع مکتوب، قبرس را در سال 705 تا 721 قبل از میلاد تحت حاکمیت آشور نشان میدهد. قبرس در حدود سال 669 برای مدتی استقلال یافت، اما توسط مصر تحت فرمان آماسیس 526 تا 570 فتح شد.
این جزیره در حدود سال 545 قبل از میلاد توسط ایرانیان فتح شد، یک کاخ ایرانی در قلمرو ماریون در ساحل شمالی نزدیک سولی کشف شده است. در آغاز قرن چهارم قبل از میلاد، اوراگوس اول، پادشاه سالامیس، کنترل کل جزیره را به دست گرفت و سعی کرد از ایران استقلال یابد. قیام دیگری در سال 350 روی داد که توسط اردشیر در سال 344 سرکوب شد.
در طول محاصره صور، پادشاهان قبرس به نزد اسکندر مقدونی رفتند. در سالهای 321 تا 58 قبل از میلاد قبرس تحت فرمانروانی بطلمیوس بود، خط هجایی قبرس در آن زمان ناپدید شد.
قبرس در سال 58 قبل از میلاد به استانی از روم تبدیل شد. این جزیره در سال 115 بعد از میلاد با حمله یهودیان دچار خسارت زیادی شد. و چندین زلزله در قرن چهارم، باعث نابودی سالامیس شد و همچنین در آن زمان جزیره دچار قحطی و خوشکسالی نیز شد.
قبرس در قرون وسطی
پس از تقسیم روم به شرقی و غربی، قبرس تحت فرمانروایی قسطنطنیه درآمد. اعراب و مسلمانان در سال 650 به قبرس حمله کردند، اما در سال 688 ژوستینان دوم و خلیفه عبدالمالک به توافقی دست یافتند و قبرس برای 300 سال، به طور مشترک توسط اعراب و بیزانس اداره میشد.
جنگهای صلیبی
در قرن دوازدهم پس از میلاد جزیره مورد حمله صلیبیون قرار گرفت و جزیره تحت کنترل پادشاه انگلستان درآمد. پس از آن فرانسویها جزیره را تصرف کردند و پادشاهی قبرس را تاسیس کردند. لاتین زبان رسمی اعلام شد و پس از آن فرانسوی جایگزین آن شد. بعدها یونانی به عنوان زبان رسمی دوم شناخته شد.
پادشاهی قبرس
آمالریک اول قبرس، تاج وعنوان پادشاهی را از هنری ششم، امپراتور مقدس روم دریافت کرد. پس از مرگ آمارلیک، پادشاهی به پسران جوانی که به عنوان پادشاه بزرگ شدند منتقل شد.
در سال 1571، عثمانیان به قبرس حمله کردند و این حاکمیت تا سال 1914 پس از جنگ جهانی اول ادامه داشت.
قبرس مدرن
در سال 1878، انگلستان حکومت قبرس را با عنوان الحمایه عثمانی در دست گرفت. در سال 1914 ( جنگ جهانی اول) عثمانیها با بریتانیا اعلان جنگ کردند. پس از انحلال امپراتوری عثمانی در سال 1925 قبرس به مستعمره ولیعهد انگلیس تبدیل شد.
در سال 1960 جمهوری مستقل قبرس تشکیل شد. درگیریهای داخلی میان ترکها و یونانیها صورت گرفت و به نبرد تمام عیار مسلحانه تبدیل شد. در سال 1964، سازمان ملل، نیروهای صلح طلب را به قبرس اعزام کرد، که این نیروها هنوز در قبرس ساکن هستند. در سال 1974، کودتای نظامی توسط یونانیان انجام شد که با دخالت ترکیه منجر به تقسیم قبرس به دو بخش شمالی و جنوبی شد. دولت قبرس شمالی در سال 1975 با نام دولت فدرال ترکیه قبرس اعلام شد. این نام در سال 1983 به نام امروزی خود، جمهوری ترک قبرس شمالی تغییر نام داد.
