هرآن چیزی که باید از قبرس شمالی بدانید!

قبرس شمالی کشوری جداگانه است که بخشی از جزیره قبرس را اشغال کرده است. نکته قابل توجه این است که به جز ترکیه، هیچ کس این کشور را به رسمیت نمی شناسد؛ تمام دنیا معتقدند که جزیره قبرس به طور کامل متعلق به جمهوری قبرس است. البته اختلافات سیاسی مانع از آن نمی شود که قبرس شمالی یکی از مکان های عالی برای تعطیلات، باقی بماند.

چگونه به قبرس شمالی برویم؟

هیچ پرواز مستقیمی با سایر کشورها به جز ترکیه وجود ندارد. از ترکیه به قبرس شمالی می توانید با کشتی (از آلانیا) یا با هواپیما (از استانبول، آنکارا، آنتالیا و ازمیر) بروید. گردشگرانی که به ترکیه می آیند برای بازدید از قبرس شمالی نیازی به ویزا ندارند.

آب و هوا در قبرس شمالی

آب و هوای قبرس شمالی تقریباً هیچ تفاوتی با آب و هوای قسمت جنوبی جزیره ندارد. فصل توریستی از ماه مه آغاز می شود و تا اواسط اکتبر ادامه دارد. (اردیبهشت-آبان) در این زمان شنا کردن در دریا، دلپذیر است.

سواحل در قبرس شمالی

سواحل قبرس شمالی شنی است و کف آن سنگریزه یا شن، است. مکان‌های ساحلی زیادی وجود دارد که می‌توانید روی شن‌ها دراز بکشید. اگر تعطیلات باشکوه را دوست دارید، به سواحل آکاپولکو، فرار یا ساحل کملوت بروید.

ساحل آبی آن بسیار ملایم است و شن و ماسه نرمی دارد، چتربازی، قایق سواری با موز، اسکی روی آب، از جمله تفریحات آبی قبرس شمالی است. برای کسانی که برای استراحت با کودکان می آیند جذاب خواهد بود و می توانید با خیال راحت بچه ها را به شادی در آب های کم عمق بفرستید. ساحل آلاگادی، جایی که لاک پشت های دریایی کمیاب، هر تابستان در آنجا تخم می گذارند.

غذاهای و رستوران ها در قبرس شمالی

غذاهای قبرس شمالی ترکیبی از سنت های ترکی و مدیترانه ای است. غذاهای دریایی و کباب ترکی محبوب هستند. توجه زیادی به شیرینی ها می شود. باقلوا، شیرینی ترکی، مخلوط عسل و کیک ارزش امتحان کردن را دارد. سالادها از سبزیجات و میوه های تازه هستند و قیمت مناسبی دارند.

فرهنگ قبرس شمالی

فرهنگ قبرس شمالی الگوی فعالیت انسانی و نمادگرایی است که با قبرس شمالی و قبرس ترک ها مرتبط است. این فرهنگ دارای عناصر قابل توجهی است که تحت تاثیر فرهنگ ترکیه بوده و یا با فرهنگ ترک توسعه یافته است، اما این عناصر با فرهنگ منحصر به فرد قبرسی و سنت های محلی ( مشترک با یونانی های قبرس) ترکیب شده، همچنین چندین عنصر دیگر، مانند فرهنگ بریتانیا و فرهنگ معاصر غربی در آن تاثیر داشته است.

موسیقی معاصر

شهرها و شهرستان های قبرس شمالی معمولا جشنواره هایی را ترتیب میدهند که شامل اجرای خوانندگان و گروه های محلی و بین المللی میشود. برخی خوانندگان ترک قبرسی در ترکیه نیز به شهرت رسیده اند. موسیقی راک و پاپ نیز در میان مردم قبرس شمالی محبوب است.

موسیقی محلی

موسیقی محلی قبرس شمالی متشکل از انواع مختلفی از آهنگ های محلی است که به طور محدودی تحت تاثیر موسیقی ترکیه قرار گرفته است. از لحاظ تاریخی، این مراسم بر اساس سنت های عروسی، اجتماعات اولیه در آن زمان شکل گرفته است. در این مجالس از ویولن، طبل جام (که در زبان محلی به آن داربوکا میگویند) زورنا و طبل های دیگر استفاده میشود. تعداد زیادی از آهنگهای سنتی با جامعه یونانی قبرس مشترک است.

از این آهنگ ها نه فقط برای سرگرمی در عروسی ها بلکه در مناسبت های خاص دیگر مانند بایرام، مراسم ختنه و مسابقات کشتی نیز استفاده میشود. گروهی متشکل از یک نوازنده داربوکا، ویولن، نوازندگان تنبور و سنج این آهنها را مینوازند. به این گروه (گروه هیاهو) میگویند. این نام با اشاره به صدای تیز سازها که از کیلومترها دورتر شنیده میشد و نشان دهنده سرگرمی بود به آن ها داده شده است.

در گذشته های دور، زمانی که جامعه بر اساس جنسیت تفکیک میشد، ویولونیست های نابینا استخدام میشدند تا بیاییند و در محله های زنان بنوازند، زیرا زنان اجازه دیدن آن ها را نداشتند.

موسیقی کلاسیک

در قبرس شمالی، هر دو سبک موسیقی کلاسیک غربی و عثمانی اجرا میشود. ارکستر سمفونیک دولتی قبرس شمالی در سال 1975 تاسیس شد، اما تلاش برای توسعه و ترویج آن با موفقیت روبرو نشد. در سال 2014 ارکستر سمفونیک ریاست جمهوری تاسیس شد، که اولین کنسرت خود را در صومعه بلاپایس در گیرنه با 61 نوازنده برگزار کرد.

صومعه بلاپایس میزبان جشنواره های بین المللی موسیقی کلاسیک است. فستیوال بین المللی موسیقی قبرس شمالی یک رویداد مهم موسیقی است که در ماه های سپتامبر و اکتبر در صومعه بلاپایس، شهر باستانی سالامیس و قلعه گیرنه برگزار میشود و کنسرت ها و نمایش های موسیقی کلاسیک، تانگو، راک سمفونیک، ارکسترهای آن برگزار میشود.

نیکوزیای شمالی ( ارکستر شهرداری لفکوشا) را مخصوص به خود دارد، که در فضاهای باز مانند پارک ها و میدان ها اجرا میکند و همچنین محل برگزاری جشنواره سالانه جاز است.

اولین موسسه موسیقی کلاسیک قبرس در سال 1924 تاسیس شد، که شامل آموزش و نمایش میشد و در سال 1953 منحل شد و چندین گروه جایگزین آن شد.

در سال 1985 گروه کر موسیقی دولتی ترکیه تاسیس شد تا به طور رسمی فعالیت ها را نهادینه کنند. گروه کر هنوز فعال است و اغلب کنسرت هایی در سراسر قبرس برگزار میکند.

رقص

رقص محلی

فرهنگ ترک های قبرس همچنین دارای تنوع زیادی از رقص های محلی با تاثیرات مختلف، از جمله نسخه های مختلف کاریلاماس، جنتتلی و زیبک است. تعداد مشخصی از رقص های محلی ترکی قبرس وجود ندارد و رقص ها در مناطق مختلف، نام ها و سبک های متفاوتی دارند.

رقص ها یا برای گروه هایی برای مردان، زنان یا گروه هایی مختلط هستند. این رقص های محلی در گذشته همراه با موسیقی محلی بخش مهمی از عروسی ها بوده است.

یک سنت رقص عامیانه که هنوز در میان ترکهای قبرس وجود دارد (تستی اویون) است که در آن یک گلدان سفالی را با سکه، بادام، کشمش و آب نبات قبل از عروسی توسط مادر و خانواده داماد پر میکردند و زنان جوان دور آن میرقصیدند و در حین رقص آن را میشکنند. سپس آبنبات های پراکنده شده را کودکان جمع میکردند.

از 1980، به دلیل فعالیتهای فشرده گروه های رقص محلی که توسط وزارت آموزش و پرورش، شهرداری ها و انجمن های مختلف تاسیس شده اند و رقصهای محلی باز احیا شده اند.

سبکهای دیگر رقص

دانشگاههای قبرس شمالی منابع مختلفی از نظر رقص هستند، زیرا مراسمی را برگزار میکنند که در آن دانشجویان از ده ها کشور و قاره های مختلف رقص های سنتی خود را اجرا میکنند.

قبرس شمالی میزبان جشنواره های رقص سالانه در سبک های مختلف است. سالسا جام یک جشنواره سالانه سالسا است که در گیرنه برگزار میشود و جشنواره بین المللی تانگو قبرس هر ساله در صومعه بلاپایس برگزار میشود که توسط انجمن فرهنگ و هنر تانگو برگزار میشود.

نمایش هایی از رقص ها به سبک دیگر از جمله رقص سنتی چینی نیز گاهی اوقات برگزار میشود. جشن هایی با رقص های مدرن دیگر نیز در نیکوزیای شمالی انجام میشود، در این شهر تعدادی مدرسه رقص نیز تاسیس شده است.

ادبیات

شعر

شعر ترکی قبرسی بر اساس تأثیرات ادبیات ترکی و فرهنگ جزیره قبرس همراه با بازتابی از تاریخ استعمار بریتانیا است.

از شاعران اولیه ترک قبرس می توان به کیتاززاده مهمت ناظم، آشیق کنزی و حسن هیلمی افندی اشاره کرد که سلطان عثمانی محمود دوم او را «سلطان شاعران» می نامید.

با این حال، این شاعران اغلب در ادبیات قبرسی ترکی متمایز گنجانده نمی شوند، زیرا نوشته آنها با امپراتوری عثمانی و جامعه اسلامی به جای ترک قبرس، که هویت ادبی آنها در این زمان مشخص نشده بود، شناسایی می شود.

در دهه 1960، برخی از شاعران تلاش کردند تا جنبش های شعری رایج در آن زمان را در ترکیه رایج کنند. با این حال، این تلاش ها با شکست مواجه شد زیرا جامعه ترک قبرس دارای پیشینه سیاسی و فرهنگی متفاوتی بود. در این دوره، شاعرانی مانند فیکرت دمیراغ که از سبک نوشتاری همسو با ترکیه پیروی می کرد، جنبش شعر انتزاعی را در قبرس توسعه داد.

ادبیات شفاهی

مانی شکل مهمی از ادبیات شفاهی سنتی در فرهنگ ترک‌های قبرس است. قبل از دگرگونی جامعه ترک‌های قبرس در قرن بیستم، شب‌های زمستانی به‌طور سنتی با خانواده سپری می‌شد و اعضای خانواده به تبادل مانیس، معماها و قصه‌های عامیانه برای سرگرمی پرداختند. در حالی که مانی های ترکی قبرسی از سنت شفاهی ترکی سرچشمه می گیرند، تفاوت های عملکردی قابل توجهی از جمله حذف مانی های مذهبی در مورد ماه رمضان در قبرس نشان می دهند.

از آن به عنوان یک ابراز مهم عشق استفاده می شد، به ویژه در مواقعی که عاشقان مجبور به ملاقات پنهانی بودند. به طور سنتی، استفاده از مانی ها بر اساس جنسیت متفاوت است، به طوری که زنان از آن ها در مراسم عروسی، مراسم ختنه، دیدار با همسایگان، و سایر سرگرمی ها و همچنین در هنگام برداشت محصول استفاده می کردند، در حالی که مردان آن را در عروسی ها، جشن ها و در هنگام نوشیدن مشروب انجام می دادند.

مانی ها از مانی گوینده های مسن آموخته می شدند که گاهی در مانی انتقادات ظریفی را به شنونده وارد می کردند. این امر منجر به سنت “مانی آتیشماسی” شد، زمانی که دو طرف با استفاده از مانیس، گاهی به شیوه ای طنز آمیز گفتگو می کردند.

از ماني ها نيز براي ارائه مشاوره به جوانان استفاده مي شد. مانی های مخصوص عروسی، مراسم خواستگاری دختر و شب های حنا بود. در حال حاضر استفاده از مانیس در جامعه بسیار کاهش یافته است، اما همچنان ادامه دارد، به ویژه در میان زنان روستایی. آنها همچنین برای سرگرمی کودکان توسط افراد مسن استفاده می شود.

در فولکلور ترکی قبرس، افسانه‌ها «مزل» نامیده می‌شوند (بر خلاف «ماسال» در زبان ترکی استاندارد). این افسانه ها را معمولاً زنان مسن که یا از اقوام و یا میهمان والدین بودند، برای کودکان تعریف می کردند. آنها همچنین در قهوه خانه ها توسط قصه گوهای سنتی گفته می شد. اغلب، افسانه ها با استفاده از زبان بسیار معمولی هستند، زیرا از عبارات و الگوهای خاصی برای نشان دادن شروع و پایان داستان و همچنین اعمال خاصی استفاده می کنند.

رسانه ها

تلویزیون

قبرس شمالی دارای چهارده کانال تلویزیونی است که اغلب توسط ایستگاه های رادیویی متعلق به همان شرکت همراه است. از این میان، BRT که دارای دو کانال و بسیاری از ایستگاه های رادیویی است، تلویزیون دولتی است. BRT همچنین قدیمی ترین کانال تلویزیونی ترک قبرس است. در سال 1963 به عنوان یک ایستگاه رادیویی تأسیس شد و اولین برنامه تلویزیونی خود را در سال 1976 راه اندازی کرد.

چندین کانال تلویزیونی ترک قبرس با احزاب یا ایدئولوژی‌های سیاسی همسو هستند و برنامه‌ها و گزارش‌ها را بر اساس ایدئولوژی خود و نه برای منافع اقتصادی یا تبلیغاتی تهیه می‌کنند. یکی دیگر از عواملی که تلویزیون ترک‌های قبرس را به شدت سیاسی می‌کند، منافع سیاسی صاحبان کانال‌های تلویزیونی است، علی‌رغم قانون ترک‌های قبرس که مالکیت بیش از 20 درصد از سهام یک کانال را ممنوع می‌کند.

سینما

آناهتر (کلید) که در سال 2011 اکران شد، اولین فیلم تمام طولی بود که به طور کامل در قبرس شمالی تولید شد. برخی تولیدات مشترک دیگر نیز انجام شده است. محصول مشترک قبرس شمالی، ترکیه، بریتانیا و هلند، کد آدی ونوس (نام رمز ونوس) در جشنواره فیلم کن در سال 2012 به نمایش درآمد.

فیلم مستند (اتوبوس گمشده) به کارگردانی فوزی تاشپینار، روزنامه نگار ترک قبرسی، از تلویزیون TRT و همچنین شرکت در جشنواره فیلم بوستون در سال 2011 پخش شد. این فیلم داستان یازده کارگر ترک قبرسی را روایت می کند که خانه های خود را ترک کردند. اتوبوسی در سال 1964 که دیگر برنگشت. بقایای آنها در اکتبر 2006 در چاهی در قبرس پیدا شد.

صنایع دستی

توری لفکارا شکل مهمی از گلدوزی در قبرس شمالی است و در سراسر کشور جشن گرفته می شود. قبل از سال 1974 در روستای پانو لفکارا تولید می شد.

پس از تهاجم، توسط پناهندگان ترک قبرس به شمال آورده شد، جایی که در آن محبوب شد و فروش آن در مرکز تاریخی نیکوزیا شمالی، در بویوک هان و آراستا آغاز شد. اعتقاد بر این است که توری بیش از 700 سال قدمت دارد و ترکیبی از فرهنگ ونیزی و قبرسی است و 7 تا 8 شکل باقی مانده است.

توری لاپتا که با نام «هساپ ایشی» نیز شناخته می‌شود، یک صنایع دستی منحصراً قبرسی است و بیشتر توسط ترک‌های قبرسی در اطراف لاپیتوس انجام می‌شود.

قیطاندن نی، شاخه های درخت خرما و شاخه های دیگر برای ساختن سبد و زیور آلات یکی از صنایع دستی رایج در قبرس شمالی است.

ورزش ها

پنج استادیوم در قبرس شمالی وجود دارد که ظرفیت هر کدام از 7000 تا 30000 است. محبوب ترین ورزش در قبرس شمالی فوتبال است. بیش از 29 فدراسیون ورزشی در قبرس شمالی برای تکواندو – کاراته – آیکیدو – کوراش وجود دارد اعضای تیراندازی و شکار نیز دارند.

تئاتر

تئاتر در قبرس شمالی بیشتر توسط تئاتر دولتی ترک قبرس، تئاترهای شهرداری و تعدادی از شرکت های تئاتر خصوصی انجام می شود.