قبرس جزیرهای است که با توجه به موقعیت استراتژیک منحصر به فردش در طول تاریخ در تصرف ایرانیان، رومیها، یونانیها، امپراتوری عثمانی و سرانجام انگلیسیها بوده است. قبرس در سال ۱۹۶۰ استقلال خود را از بریتانیا کسب کرد و حکومت مستقل قبرس بر پایه مشارکت جوامع ترک و یونانی در اداره امور این جزیره اعلام موجودیت کرد و بریتانیا، یونان و ترکیه حق حاکمیت دولت قبرس را تضمین کردند.

جزیره قبرس در پی اختلاف بین آتن و آنکارا در سال ۱۹۷۴ و پس از درگیریهای نظامی بین دو کشور به دو بخش ترکنشین (شمالی) و یونانینشین (جنوبی) تجزیه شد. پس از آن بخش جنوبی قبرس که در اختیار یونانیهاست به اتحادیه اروپا پیوست اما بخش ترک نشین شمالی جدا ماند. بازمانده این مناقشه شهری است به نامه ماراش یا واروشا که به شهر ارواح معروف است و ساکنین یونانی آن از سال 1974 از آن گریختند و اکنون با بازگشایی شهر پس از 46 سال جزء مراکز توریستی قبرس شمالی گردیده است.
آثار باستانی و تاریخی قبرس شمالی شامل شهر باستانی سالامیس (1180 سال قبل از میلاد) ، قلعه سنت هیلاریون، قلعه بوفاومتو، مسجد لالا مصطفی پاشا، قلعه گیرنه، قلعه شهر فاماگوستا، صومعه بلاپایس، کاروانسرای بویوک هان، قلعه کانتارا و کلیسای سنت بارناباس میباشد.